Tijd voor n update

Zo het es weer es tijd voor een update.
Gisteravond was ik dit aan het typen op het kantoor van OSOTWA (rommelige stoffige betonnen keet met twee kamertjes), om te vieren dat de stroom terug is.. De hele dag geen gehad gisteren. De afgelopen dagen op wat stroomuitval hier en daar toch wel redelijk stabiele stroomaanvoer. Het valt allemaal reuze mee vergeleken met Februari en Maart toen er bijna 24 uur per dag geen stroom was, allemaal vanwege de droogte door het uitblijven van de regen. Tanzania is namelijk grotendeels van hydropower afhankelijk. Inmiddels hebben we een behoorlijk regenseizoen achter de rug, en rest er hier en daar nog enkel een buitje, de regenwolken hebben plaats gemaakt voor stofwolken , maar de stroom is meestal aanwezig.

Op een goeie dag, een week of twee geleden was er geen stroom en vernomen we via de radio (opwind en zonnecel) dat Tanesco (Tanzaniaanse Stroombedrijf) doodleuk besloten had om tot eind December overdag van 6 tot 1800 geen stroom te leveren, vanwege een defecte turbine. Tja geen paniek..ben ik inmiddels wel gewend, gooit wel vanalles en nog wat in de war maar valt mee te werken. Vanwege de onvoorspelbaarheid van Tanesco bleek er opens de volgende dagen toch zomaar wel stroom te zijn. Er valt geen pijl op ze te trekken, maar vandaag de hele dag geen stroom is toch wel weer verdacht. Nou ja, we zullen zien wat er gebeuren gaat.

Afgelopen weken is er veel gebeurd. Druk bezig geweest om het cultural tourism programma flink te promoten en de gidsen les te geven in marketingbeginselen en technieken en promotie van het programma. Ik heb weer grote groepen van de Amerikaanse NGO Global Service Corps binnengeloodst en samen met de locale guides weer flink wat zondagen tourgids gespeeld, weer naar de boma, tradionional healers, maar ook een paar keer een “nature hike” om de colobus apen te zien in de bossen op de heuvels een paar uur wandelen van Ngaramtoni. Dat brengt ook weer wat brood op de plank voor de gidsen, en OSOTWA. Voor mij niet, maar ja je bent vrijwilliger of niet.
Tim, de nieuw Zeelandse vrijwilliger, Mr Elias, de voorzitter en mijn “vader” van het gezin waar ik verblijf en ik dan zijn nu zo’n beetje de drijvende kracht achter dit toerisme programma. We proberen de gidsen dingen bij te brengen zodat ze zelf initiatieven ontplooien om de promotie en vermarkteging zelfstandig te doen.. Helaas blijkt maar weer al te vaak dat het eigen initiatief en gestructureerd werken er gewoon niet is.,En dat ondanks onze lessen over het belang van geode marketing, een goed verhaal, selling points, persoonlijke benadering, herhaling, registratie, monitoring en evaluatie. We hameren steeds op die dingen en ze begrijpen het maar al te goed en vinden het fantastisch en ze leren veel, maar vervolgens doen ze er niks mee. Ondertussen worden wij in de rol geduwd van aansturen en controleren. Nou ja. Het is niet anders, ze hebben blijkbaar strakke aansturing nodig en iemand die zegt wat ze moeten doen. Vereist een andere manier van managen, maar als het eenmaal zo is, moet je je dan maar aanpassen. Ondertussen maar gewoon doorgaan met hun trainen en heeeeeel zoetjes aan kleine verantwoordelijkheden geven. Wie weet. Doorgaan met deze capaciteitsopbouw maar sowieso een takenlijst en duidelijke instructies achterlaten die samen met hun is opgesteld, en dan ziet Mr Elias daar op toe als ik dan weer weg ben. Ben niet heel gefrustreerd hoor, ik zie wel langzaam verbeteringen. Inmiddels heb ik tientallen klanten binnengebracht, de een aanzet gegeven aan het professionaliseren van de marketing en ook nog aan de gidsen redelijk wat kennis kunnen overdragen..nou nog de “skills en attitute”…

Ach en wat nog meer?

Een paar weken geleden is Lotje, mijn oud huisgenote uit Wageningen het weekend langsgeweest. Zij doet nu voor MDF een stage in Dodoma (de suffe hoofstad van Tanzania, 10-12 uur rijden vanaf Arusha). Superleuk weekend gehad, zijn flink op stap geweest in de “colobus club”, hebben gelogeerd bij Annet, en die Zondag met Maggie en Lotje de nature hike gedaan. Bijna elk weekend dus wel minstens een uurtje of 6 wandelen heuvel op heuvel af. Mijn benen zijn nogal fit, ik heb inmiddles echte stoflongen, ja, ik word nog eens een echte IlAarusha Masaai.

Dit bericht alweer veel te lang, maar ik heb nog veel meer te vertellen: over mijn waste management project, en over de trainingen die ik gegeven heb aan de GSC vrijwilligers over HIV/AIDS en Milieu, de Worldcup, het eeuwige gebedel om geld, en wat dies meer.Daarover meer in volgende berichten, dus keep tuned in..

O ja en ik krijg steeds de vraag wanneer ik nou es terugkom. Wel.28 Juli vlieg ik s’ochtends vanuit Nairobi Kenya naar Schiphol, waar ik uit mn hoofd ergens rond een uurtje of 7 of 8 s’avonds. Veelste leuk hier..maar ja.. meer berichten volgen…Kwa heri (tot ziens)